Helen van ongezonde relaties

In de beschouwing aangaande het innerlijk kind (hiervoor) kwamen we op een punt waar we zagen hoe de verschillende kind-lagen zich vormden en elkaar in het opgroeiproces opvolgden. Wat we nu in beschouwing nemen is de manier van met elkaar omgaan, ongeacht de relatievorm die we met anderen delen. Het uitgangspunt hierbij is dat vanuit iedere betrokkene het innerlijk kind aan het roer staat. Als de innerlijke kinderen de boventoon voeren in situaties waarin we niet op één lijn kunnen komen met de ander krijgt dat langzamerhand meer en meer effect op de manier waarop de relatie zich ontwikkelt. Uiteindelijk bezeren we elkaar, wordt het vertrouwen jegens elkaar kleiner, vermindert de openheid naar elkaar waardoor ruimte komt voor geheimen, elkaar ontwijken en zelfs afwijzen. Als dit – in het bijzonder in liefdesrelaties – van kwaad tot erger wordt (elkaar onderuit halen en grenzen niet meer respecteren waardoor zelfs sprake kan zijn van geweld), kan de relatie in zwaar weer geraken. In de omgang met elkaar ontstaan uitersten: speels en vrolijk in het ene moment en hard en pijnlijk in het volgende. Voor beide partners kan dit heel verwarrend zijn, ze moeten erop letten niet uit elkaar te groeien. Omdat … er was toch liefde! Waar verloor ik het contact met mezelf? Wat is er gebeurd dat de liefde voor elkaar ons als zand tussen de vingers kon ontglippen? Waar hebben we elkaar uit het oog verloren? Is er nog een mogelijkheid voor verzoening …?

Moeizaamheid in het onderhouden van een relatie – De manier waarop ieder van ons als volwassene een relatie onderhoudt, is een weergave van wat we hebben zien gebeuren in de relatie tussen onze ouders. Dit referentiekader heeft ons gevormd, heeft ons bezeerd. De waarneming, de ervaring, het missen van destijds … hebben effecten in hoe we in het hier en nu verwachtingen hebben van de ander in onze liefdesrelatie. Waar we ooit niet een ouder hadden die ons begreep, projecteren we die verwachting in het heden op onze partner. Waar een liefhebbende volwassene in onze jeugd ontbrak, hadden we niet de gelegenheid ons daaraan te spiegelen en deze in onszelf te ontwikkelen. Aldus is het niet moeilijk op te merken dat relatiekwesties vaak ontstaan uit angsten en verwachtingen vanuit het gekwetste en/of overlevende innerlijk kind. Dit gebeurt dus niet bewust.

De angst dat je partner je zal verlaten als je niet aan zijn/haar verwachtingen zou voldoen, is ook een kind-angst. Evenzo dat je jezelf zou verliezen als de ander je te nabij zou komen.

Afwezigheid van de liefdevolle volwassene – Aanvankelijk voelen we ons met een nieuwe relatie in de zevende hemel, we voelen ons gezien en gewaardeerd in wie we zijn, wat we doen. Langzamerhand verandert dat.  We leren elkaar beter kennen en raken aan elkaar gewend. De naïveteit van het pure kind maakt plaats voor realisme. We voelen onze kwetsbaarheid weer, en ons aloude pantser biedt ons opnieuw bescherming. Het gekwetste kind in ons zal op enig moment het roer overnemen. Er volgt actie op reactie: als de een zich afgewezen voelt heeft de ander de behoefte zich tegen de pijn die dat oproept te beschermen en trekt zich terug. Dat roept bij de andere partner de herinnering aan ooit alleen gelaten te zijn op, waardoor hierop een reactie volgt. De partners worden door dit onbewust op elkaar reageren voortdurend uitgedaagd. De relatie wordt moeizaam, de kans wordt groter dat drama verandert in onomkeerbare verwarring die de partners uiteindelijk uiteen zal drijven.

Paren-counseling – Therapie voor koppels gaat over het hervinden van de eigen liefdevolle volwassene en die van de partner. Door zich voortdurend opbouwende verwarring in de situaties waar ieder de behoefte voelt door de ander gezien en gehoord te worden gebeurt het dat de liefdevolle volwassene bij één van het koppel of bij beiden zich terugtrekt, waardoor het gekwetste en het overlevende kind zich opnieuw alleen gelaten voelt. De partners doen zeker pogingen eruit te komen, maar zolang de kind-delen aan het roer staan laat redding uit deze situatie nog wel even op zich wachten.

Tijdens de sessies in onze praktijk beginnen we met ieders persoonlijke geschiedenis, vanaf de vroegste jeugd. Hoe gingen de gezinsleden met wie je bent opgegroeid met elkaar om en wat heb je daarvan meegenomen in je leven en in je relatie van dit moment. In hoeverre ben je verstrikt met je huidige partner als gevolg van onverwerkte vroege ervaringen (co-dependency), in hoeverre spelen schrik en schaamte in de relatie jullie parten, waardoor het moeilijk is geworden intiem met elkaar te zijn, zowel emotioneel als lichamelijk. Jullie zullen de oude gevoelens en reacties daarop leren onderscheiden van de situatie in het hier en nu – je zult kunnen ervaren hoe prettig, mogelijk zelfs bevrijdend, dat kan zijn.

Je zult elkaar met andere ogen aankijken. Met deze nieuwe kwaliteit kun je besluiten bij elkaar te blijven … of die poging misschien toch niet te wagen. Die keuze zal dan veel meer gebaseerd zijn op wat je van elkaar in openheid en eerlijkheid hebt leren (in)zien in het hier en nu (bewust zijn), dan op reacties van de oude kind-delen (in je vroege jeugd zeer behulpzame overlevingsstrategieën, die in het heden niet meer vóór jou werkzaam zijn, en zelfs destructief kunnen zijn in je relaties in de tegenwoordige tijd).

Intake-gesprek – Nadat je contact gezocht hebt met Karuna – coaching bij levensvragen wordt een afspraak voor een intake-gesprek gemaakt. Tijdens dit gesprek bespreken we de vragen die je hebt, wat werken met het innerlijk kind inhoudt en wat het jou, en jou en je partner, zou kunnen brengen. Heb jij, of hebben jullie, het idee dat de manier waarop deze therapie werkzaam kan zijn voor jullie relatie en je wilt ermee aan slag, dan kunnen we een aantal sessies afspreken. Na de eerste vijf sessies bespreken we wat de coaching voor ieder van jullie – samen en individueel – betekent. En wat vervolgens mogelijk is in het proces, waarvoor nieuwe afspraken kunnen worden gemaakt.

Naar het begin van dit hoofdstuk:  “Werken met het IK” … Lees meer …”

Eerste vervolg: “De Vijf Natuur-gerichte Principes  … Lees meer …”

Tweede vervolg: “Het Innerlijk Kind nader beschouwd … Lees meer …”