Het IK is zo oud als dat ieder van ons is. Een jonge moeder kan een begin van het IK bij haar jonge kind misschien opmerken op momenten dat zij de zorg van alledag even van zich kan afzetten en één is met haar kindje. De wijsvinger is de vinger die een peuter gebruikt om iets voor zichzelf te verkrijgen. Daarmee zet het jonge kind zijn/haar IK fysiek in de wereld. In opeenvolgende opgroeifasen na deze periode maakt het IK een aantal stadia door, waarmee het uitgroeit tot ieders persoonlijke geschiedenis, waarvan het lichaam zich alle indrukken in beelden en emoties zal blijven herinneren. Al deze stadia als geheel nemen we mee in ons leven als volwassene, als het ”Innerlijk Kind”. Hoe dat gebeurt, vertelt dit hoofdstuk. De informatie hieronder is verre van compleet, de intentie is niet meer dan een algemeen beeld te scheppen. Immers, voor ieder individu zijn beleving en ervaringen uniek!

Het Innerlijk Kind is een deel van ons – als volwassene – afkomstig uit onze vroege jeugd. Onprettige ervaringen uit deze periode kunnen in het hier en nu zodanig doorwerken dat we geen verbinding kunnen maken met kwaliteiten als creativiteit, humor, speelsheid, spontaniteit, en genietingen. Om daar weer toegang toe te krijgen is het vaak nodig om de oorzaak van de pijn, het ”gewonde kind-deel”, te ontdekken en als volwassene te verwerken.

Tijdens de sessies wordt hiernaar gekeken en krijgt het helingstraject langzaamaan gestalte. In dit proces ontstaat een atmosfeer van veiligheid en acceptatie, die bij de cliënt ruimte biedt aan vertrouwen om te helen. Dit proces heeft enige tijd nodig om zich te ontwikkelen. Veel mensen hebben gewonde kind-delen. Sommigen kunnen er heel oud mee worden zonder dat ze bij hen opspelen, voor anderen is dat helaas niet zo: vroeger of later komen ze bij de huisarts, goede kans dat die zal adviseren passende begeleiding te zoeken.

Belangstelling voor je innerlijk kind kan ook van binnenuit ontstaan. Uit nieuwsgierigheid, of uit de manier waarop je al met bewust zijn met jezelf omgaat. Misschien vroeg je je al een tijdje af in hoeverre gevoelens, gedachten en gedrag elkaar beïnvloeden, dat dat in sommige situaties zelfs wel heel verwarrend kan zijn, en zou je daar wel wat meer over willen weten. Het ”innerlijk kind” is een term waarin besloten liggen ervaringen en gevoelens die ons in onze vroege kindertijd overstelpten en die we niet konden verwerken. Dit onverwerkte deel van ons verleden komt bij tijd en wijle op, in situaties die het oude gevoel van ongemak oproepen, maar niets te maken hebben met wat we in het nu meemaken. Hierbij is sprake van een verstrikking. Resultaat hiervan is teveel druk in hoofd, en/of spierstelsel en/of organen. Klachten die hier hun oorsprong vinden betekenen eveneens een betrouwbaar advies om jezelf eens nader onder de loep te nemen en de al genoemde passende begeleiding te zoeken.
De stappen die je zet om jezelf beter te leren kennen, zouden wel eens van groot belang kunnen zijn om bekend te raken met je tot dan toe verborgen kwaliteiten en ze een plek te geven in het leven van alledag. In je oude comfortzone was je regelmatig doende met het creëren van opnieuw een overlevingsstrategie. Die kwaliteit zal veranderen in een warme, troostende, liefdevolle, wetende energie. Zeker, deze weg vergt moed. En ja, je mag echt uitzien naar het eindresultaat. Je gaat het pad zelf, met steeds praktijk Karuna aan je zijde om overal waar nodig ondersteuning te bieden. 

Hoe ontwikkelden we deze ”gewonde kind-delen”? – In eerste instantie was het niet altijd duidelijk dat in onze kinderjaren dingen niet zo goed gingen. Immers we waren niet anders gewend: er was gezelligheid, er werden spelletjes gedaan, er werd gelachen. De kinderen hadden een koosnaam. Niets om ongelukkig over te zijn. Als volwassene weten we het al lang: het is niet altijd makkelijk iemand echt goed te begrijpen. We kunnen aannames doen omdat we de persoon al zo lang kennen, of we vragen om wat meer helderheid. Onze ouders deden ook aannames: in de tijd dat we nog niet konden praten anticipeerden zij op wat ons lichaam liet zien. Vanuit dit anticiperen ontstond een omgangsvorm. Het is heel goed mogelijk dat de ooit gedane aannames niet werkten voor wat wij voor onszelf passend vonden en nog vinden. Omdat we vermoedden dat onze ouders hun best deden, lieten we het maar, en daar is een begin van het ontstaan van misverstanden die op den duur konden uitgroeien tot wat wordt genoemd grensoverschrijdend gedrag. Nog een bron van dergelijk gedrag was als onze ouders onderwerpen die hun aandacht behoefden, niet uitpraatten. Zo kon gezelligheid in het gezin de oneigenlijke functie krijgen van afleiding van onder de oppervlakte broeiende kwesties. Als we zagen dat gesprekken tussen onze ouders erg stroef verliepen gaven we onszelf daarvan de schuld. Hoe dat zou hebben kunnen gebeuren wisten we niet, maar het kon niet anders dan wij waren de oorzaak! Als dat maar regelmatig genoeg voorkwam ontstond in onszelf verwarring, met grote kans op negatieve beïnvloeding van ons gevoel van eigenwaarde. Zie daar enkele voorwaarden van het ontstaan van ”gewonde kind-delen”.

Doel van het werken met het innerlijk kind is de ooit opgelopen wonden als volwassene te beschouwen, in welk proces we een beroep doen op de wijsheid en het zelfhelend vermogen van ons lichaam en onze geest. Dat houdt in dat je de oude pijn zult leren scheiden van ervaringen in het hier en nu. Dit doen we door middel van lichaamsbewustzijn, aandacht geven aan plaatsen in het lichaam die daar al jaren om vragen. Woorden eraan geven. Bewust ademen. In een liefdevolle setting is ruimte voor kwetsbaarheid. Doel is te zijn met wat is. Acceptatie.  Op deze manier krijgt de oude pijn een nieuwe plek in je geschiedenis, waardoor vergelijkbare ervaringen in het heden niet meer behept worden met de oude lading: je innerlijk kind zal in je volwassen zelf integreren, heeft steeds minder aandacht nodig. Je krijgt meer invloed op je denken en handelen. Waarmee je er eindelijk toe komt je eigen leven te leiden. Je ontdekt wie je werkelijk bent: ”There is no other greater ecstacy than to know who you are” (Osho).

Van hieruit zul je je in de toekomst veel vrijer voelen vol voor het leven te gaan, in plaats van vast te houden aan de oude, beperkte manier waarop je je leven invulling gaf.

Eerste vervolg: “De Vijf Natuur-gerichte Principes … Lees verder …”

Tweede vervolg: “Het Innerlijk Kind nader beschouwd … Lees verder …”

Derde vervolg: “Helen van ongezonde relaties … Lees verder …”